Ang mata ang ilaw ng katawan. Kung malinaw ang iyong paningin, mapupuno ng liwanag ang iyong buong katawan. Ngunit kung malabo ang iyong paningin, mapupuno ng kadiliman ang iyong buong katawan. At kung ang ilaw mo’y madilim, ikaw nga ay tunay na nasa kadiliman.

Mateo 6:22–23

When we think of movie genres or tropes, ilan sa una nating maiisip ay romance, comedy, drama at horror. Pero alam ba ninyo na kasama dito ang true crime? Ito ang storylines that are either based on or inspired by true events. Mga krimeng pinagdaanan ng main character na sinusubaybayan ng audience. ‘Yun nga lang, these stories are morbid, gory, violent, and disturbing.

However, according to studies, there is a significant hunger for watching true crime dramas and documentaries. In fact, even teenagers are watching them. Bakit nga ba more and more viewers find this genre appealing? May ilang nagsasabi na dala ng adrenaline rush kaya the audience keep coming back for more. Isa pa sa rason ay ang natural “Marites” in each of us. Mahilig tayong mag-usisa at sumagap ng tsismis.

The psychology behind these stories is another thing — dahil marahil ay intrigued tayo sa motivation, takbo ng isip ng tao, at mga paraan para huwag ma-involve sa mga karumal-dumal na sitwasyon.

As a follower of Christ, are you conscious and careful kung ano ang pinapanood mo? For some, watching true crimes is just for killing time (oops, pun unintended), or for entertainment only. But as always, lahat ng labis ay hindi nararapat. And although some things are permissible, not everything is beneficial. Baka hindi na nakakabuti sa emosyon natin, baka apektado na ang takbo ng ating utak, o ’di kaya’y nade-desensitize na pala tayo! Hinay-hinay lang, kapatid. Remember, we are told to guard our eyes. We are admonished to guard our bodies because this is the temple of the Holy Spirit (1 Corinthians 6:19).