Ang kasalanan ay pumasok sa sanlibutan sa pamamagitan ng isang tao, at ang kamatayan ay pumasok sa pamamagitan ng kasalanan. Dahil dito, lumaganap ang kamatayan sa lahat ng tao dahil ang lahat ay nagkasala. … Ngunit ang kagandahang-loob ng Diyos ay mas dakila, gayundin ang kanyang libreng kaloob sa maraming tao sa pamamagitan ng kagandahang-loob ng isang tao, si Jesu-Cristo.

Mga Taga–Roma 5:12,15

 “Bawal Tumawid Dito. Nakamamatay!” 

Tatawid ka pa ba kapag nakita mo ang warning na iyan sa EDSA o sa highway? Siyempre hindi kasi baka masagasaan ka ng mga rumaragasang sasakyan. Pero may mga pasaway pa rin na buwis-buhay na tumatawid. Some make it to the other side of the road but unfortunately, some don’t. Nakakalungkot na ang pagsuway sa babala ay hahantong sa trahedya. 

Bakit ginagawa pa rin ng tao ang bawal kahit pa ang ending ay kapahamakan? Pabiro ang sagot na “masarap ang bawal.” But there‘s some truth to this kasi we inherited our sinful nature from Adam. Romans 5:12 tells us that through Adam, sin entered the world when he disobeyed God by eating the forbidden fruit in the Garden of Eden. Sinful behavior comes naturally to every person. Pansinin mo na ang toddlers, kahit walang nagturo sa kanila, marunong na agad silang magdamot at mang-away. And if we examine ourselves, ‘di ba mas madali mag-hate than to love, to think of self rather thanthe good of others, to be impatient, to judge … to sin? Maaaring mas madaling gawin pero hahantong ito sa trahedya dahil ang kaparusahan ng kasalanan ay kamatayan (Mga Taga-Roma 6:23). “Yet God, in his grace … freed us from the penalty of our sins. For God presented Jesus as the sacrifice for sin. People are made right with God when they believe that Jesus sacrificed his life, shedding his blood” (Romans 3:24–25b, NLT). Bilang pasasalamat, we obey God’s commands at iiwas na sa mga ipinagbabawal sa kautusan ng Diyos.