At tulad ng pastol, pinapakain niya ang kanyang kawan; sa kanyang mga bisig, ang maliliit na tupa’y kanyang yayakapin. Sa kanyang kandungan ay pagyayamanin, at papatnubayan ang mga tupang may supling.

Isaias 40:11

Noong panahon ng Old and New Testaments, ang pangunahing pangkabuhayan ng Israelites ay ang pagpapastol. Ang tupa ay may characteristics na natatangi sa kanila. Sila ay maamo, masunurin, kilala ang boses ng kanilang pastol pero stubborn din sila at kung minsan, nahihiwalay from the rest of the flock.

We believers are considered as the sheep at ang Shepherd natin ay si Jesus. In both Old and New Testaments, inilalarawan dito ang ating Shepherd. Ano ba dapat ang ating relasyon sa ating Pastol? Bilang tupa na kabilang sa Kanyang flock kilala dapat natin ang boses Niya at kilala Niya dapat tayo. Sabi Niya sa John 10:3, “The gatekeeper opens the gate for him, and the sheep listen to his voice. He calls his own sheep by name and leads them out.” Ang Kanyang tupa ay sumusunod sa Kanya kung saan siya dalhin ng Shepherd (John 10:4). Dahil kilala ng tupa ang kanyang pastol at alam niya ang tinig nito, the sheep trusts its Shepherd.

Si Jesus ay hindi lang isang mabuting Pastol, kundi Siya rin ay matapat. In the parable of Jesus in Matthew 18:12-14, He talked about a shepherd na iiwanan ang 99 para hanapin ang isang nawawalang tupa. But perhaps the most beautiful depiction of a sheep and shepherd relationship is found in Psalm 23. Dito natin mababasa kung paano tayo pag-iingatan ng mabuti at matapat na Pastol. Finally, we can trust Jesus, our Shepherd, who loves us sacrificially. In John 10:11 He said, “I am the good shepherd. The good shepherd lays down his life for the sheep.