“Huwag kayong humatol nang kayo’y di hatulan. Sapagkat hahatulan kayo ng Diyos ayon sa paghatol ninyo sa iba, at susukatin kayo ayon sa panukat na ginagamit ninyo sa iba.”

Mateo 7:1–2

Totoo bang ang pinakamadaling gawin ng isang tao ay ang magbintang sa kapwa at ang pinakamahirap naman ay ang patunayan ang mga ito?

Selosa ang napangasawa ni Gado kaya wala na itong ginawa kundi ang pagbintangan si Gado na nagsisinungaling, nangungupit sa suweldo, and worst, nambababae. Hindi na nakatagal si Gado kaya sinigawan niya ang asawa, “Sino naman ang magkakagusto sa akin? Bukod sa sunog na ang balat ko ay napakataba ko pa. Tumigil ka na sa pagbibintang mo! Sige, para walang away, ako na ang pumatay kay Rizal at Bonifacio at isama mo na rin si Heneral Luna!” Nauwi sa paghihiwalay ang laging pagtatalo ng mag-asawa na ang ugat ay selos at maling akala.

In His sermon on the Mount, Jesus touched on the important topic of avoiding a judgmental and critical spirit. Sabi Niya, huwag tayong humatol (Mateo 7:1). Huwag nating punahin agad ang pagkakamali ng iba o pag-isipan sila ng masama. Madalas itong nauuwi sa pamimintang (gaya ng nangyari sa asawa ni Gado) o di kaya ay pagkakaroon ng holier-than-thou attitude (gaya ng scribes and Pharisees).

Kaya ang turo ni Jesus, deal first with the plank that’s in your own eyes (Matthew 7:3–5). He humorously showed that we are far more tolerant of our own sin than we are to the sin of others. Sa halip na agad hatulan ang mga tao na sila ay ganito o ganoon, ayusin muna natin ang ating mga sarili. Kung makikita natin kung gaano kalaki ang ating failures and faults, at kung gaano naman higit na mas malaki ang habag ng Diyos sa atin, magiging mas effective tayo sa pagtulong sa iba na maiayos ang pagkakamali nila.