… Di ka bibiguin sa bawat pangako pagkat ang Diyos ay tapat, ang kanyang ginawa kahit ano ito ay mabuting lahat.

Awit 145:13

Pangako, pangako, pangako! Puro na lang pangako na lagi namang napapako! Ito ang nasabi ng isang kakilalang sawa na sa panggho-ghosting ng mga lalaking nakarelasyon niya. Umasa siya na ang lalaking nagpakita sa kanya ng attention at affection ay ang tutupad sa pangarap niyang real love. The one who would love her forever. Kaso ang pangakong magiging faithful ay nauwi sa ghosting ― di na siya nagpakita o nagparamdam man lang.

Masakit isipin na ang society natin ay punong-puno ng uncertainty. Feeling mo tuloy mahirap magtiwala sa kahit sinong nangangako dahil nga talk is cheap. Isa ka rin ba sa umasa, nagtiwala, at nasaktan? Hindi lang sa lovelife kundi sa iba pang aspect ng life. Baka pinangakuan ka na ipo-promote at bibigyan ng raise, pero hanggang ngayon wala pa. O di kaya ay pinangakuan ka ng isang kaibigan na habambuhay ang inyong friendship, pero iniwanan ka sa gitna ng matinding problema at pangangailangan. Nagkamali ka sa isang desisyon at nakagawa ng malaking kasalanan kaya wala kang naiwang karamay sa iyong pagkalugmok.

‘Tol, brader at sister, masakit di ba? Masakit ang mabigo, ang walang aasahang tututupad ng pangako. Walang future na nakikita at the end of that dark tunnel of trials. Pero let me tell you this truth, there is someone whose promise we can fully hold on to and give our trust.

Ang sabi ng Awit 145:13, ang Diyos ay tapat at di Niya tayo bibiguin sa bawat pangako Niya. Hahanguin Niya ang mga nanghihina at nakalugmok (Awit 145:14). Higit sa lahat, tinupad ng Diyos ang pangako Niyang magpapadala Siya ng Tagapagligtas para hanguin tayo sa pagkaalipin ng kasalanan. Iyan ay walang iba kundi si Jesus who died on the cross for sinners like you and me. Kung magtitiwala ka sa Kanya, mararanasan mo ang pangako Niya ng walang hanggang pag-ibig. Kay Jesus, puwede kang umasa at hindi ka mabibigo.