Sa halip, mahalin ninyo ang inyong mga kaaway at gumawa kayo ng mabuti.Magpahiram kayo na hindi umaasa ng anumang kabayaran. Sa gayon, malakinggantimpala ang tatamuhin ninyo, at kayo’y magiging mga anak ng Kataas-taasangDiyos. Sapagkat siya’y mabuti kahit sa masasama at sa mga hindi marunong tumanaw

ng utang na loob.

Lucas 6:35

Sigaw ng isang tiyahin na nagpa-aral sa kanyang pamangkin, “Tandaan mo! Hindi ka

makakarating sa paroroonan mo! Wala kang utang na loob!” Uso ba talaga ang panunumbat? Sinumbatan ba ni Fairy Godmother si Cinderella?   

Utang na loob: dapat ba o paano ba itong bayaran? May kasabihan nga na “ang hindi lumingon sa pinanggalingan ay hindi makakarating sa paroroonan.” We Filipinos feel obligated to return the favors we receive. But the problem is it’s almost impossible to know when we have fully paid. Pero tama naman na dapat tayong magpasalamat sa mga taong tumulong sa atin.

Kagaya na lamang ng sampung may ketong na pinagaling ni Jesus mula sa Lucas

17:12–17. Nagpunta si Jesus sa isang bayan at nakita Niya ang sampung  

ketongin. Sugat-sugat ang kanilang buong katawan. Hiniling nila na pagalingin sila ni

Jesus at sila nga ay gumaling. Ang isa sa mga ketongin na pinagaling ni Jesus 

ay bumalik para magpasalamat. Tinanong ni Jesus kung nasaan ang siyam pa. Nasaan na nga ba ang siyam pa at bakit hindi sila bumalik at nagpasalamat man lang kay Jesus? We don‘t know. Pero bakit nga ba bumalik ang isang natatanging Samaritano? Bumalik siya para pasalamatan at purihin si Jesus. Marunong siyang tumanaw ng malaking utang na loob. 

Ikaw, sa simpleng pagtanaw ng utang na loob sa Diyos, kaya mo rin bang pasalamatan si Jesus sa blessings na naeenjoy mo araw-araw?