Kaya’t mag-ingat kayo kung paano kayo namumuhay. Mamuhay kayong tulad ng matatalino at di tulad ng mga mangmang. Samantalahin ninyo ang bawat pagkakataon na kayo’y makagawa ng mabuti sapagkat punung-puno ng kasamaan ang daigdig ngayon.

Mga Taga-Efeso 5:15–16

Fifteen years naging OFW si Mike. Tuwing umuuwi siya ng Pilipinas, inilalaan niya sa pamilya ang bakasyon niya. Pero kulang pa rin talaga ang oras para magkasama sila. Nagdesisyon siya na umuwi na sa Pilipinas for good. Sabi nga niya, “Ilang taon akong nawala kaya madaming oras ang kailangan kong bawiin para sa pamilya ko.”

Hindi naman kailangang mawalay sa pamilya para maintindihan ang value ng bawat oras na dumadaan. Time is an important resource we can never replenish or take back. Once we use or misuse it, it’s gone. Di ba hindi mo na napapansin na isang oras ka na pala sa social media? Naubos ang oras sa entertainment na sana ay nagamit mo sa mas kapaki-pakinabang na bagay.

Hindi rin natin alam how much time we have left. Only God knows when our time is up. How can we honor the Lord even with our limited time?

We work with excellence (Colossians 3:23); love one another (1 John 4:7); live at peace with one another (Romans 12:18); show kindness (Ephesians 4:32); love the Lord wholeheartedly (Matthew 22:37); and prioritize activities with eternal value (Matthew 6:19–21).

Napakarami pang bagay ang puwede nating gawin para hindi masayang ang bawat oras na ibinigay sa atin ng Diyos. Let’s remember that we live on borrowed time from the Lord. While we cannot redo the past or be certain we will be here tomorrow, we can focus on what we can do today.