“Kung ang isang taong masama ay tumalikod sa kanyang kasamaan, sumunod sa aking mga tuntunin, at gumawa ng mabuti, siya ay mabubuhay. Kakalimutan na ang lahat ng nagawa niyang kasalanan at mabubuhay siya dahil sa kabutihang ginawa niya sa bandang huli.” 

Ezekiel 18:21-22

Marami tayong naririnig na kuwento ng mga masasamang tao na siningil ng kanilang mga kasalanan, bumagsak ang buhay, iniligtas ni Lord, at ngayon ay maayos na ang takbo ng buhay nila. Ang sarap isipin na walang tao, kahit gaano pa siya kasama, na hindi naaabot ng grasya ng Diyos. Pero paano naman ang mga kasalanan at kasamaang ginawa niya bago siya nagbalik-loob? Hahayaan na lang ba? Paano ‘yung mga taong naagrabyado at nasaktan niya? Pasensya na lang kasi pinatawad na siya ng Diyos?

Tandaan natin na lahat ng ginagawa natin sa ating kapwa, mabuti man o masama, ay ginagawa natin sa Diyos (Genesis 9:6; Psalm 51:4; Matthew 25:31-46). Kaya, kapag nagkasala tayo sa kapwa natin, ultimately sa Diyos talaga tayo nagkakasala. Buti na lang, ang pagkakasalang ito ay binayaran na ni Cristo sa krus, at pinawalang-bisa Niya ang mga pagkakautang natin sa Kanya (Colossians 2:14). Tungkol naman sa mga taong nasaktan at nasira, ang Diyos mismo ang magbabayad sa kanila ng anumang nawala sa kanila (Isaiah 61:7; 1 Peter 5:10).

Ang sarap isipin na kapag nagbalik-loob tayo kay Lord, lahat ng masasamang ginawa natin ay lilinisin Niya (Isaiah 1:18) at lahat ng pagkakautang natin, sa Kanya man o sa kapwa natin, ay bababayaran Niya. “Kayo’y tunay na lalaya kapag pinalaya kayo ng Anak” sabi sa Juan 8:36. Hindi na mahalaga kung gaano kasama natin inumpisahan ang buhay natin; ang mahalaga ay, sa grasya ng Diyos, nagbagong-buhay tayo sa may ending.