Kapag ako ay ginugulo ng maraming suliranin, ang wagas na pag-ibig mo ang umaaliw sa akin.

Awit 94:19

Lahat tayo maya‘t-maya may nami-misplace. Kung hindi susi ng kotse, parking ticket o kaya kapares ng paborito mong medyas. Nakaka-frustrate ang situation lalo na kapag ikaw ay nagmamadali. 

Gaya ng isang nanay na nawalan ng gamit, pero kahit anong paghanap ang gawin niya, fail! Nanlumo siya dahil di niya maalala kung saan niya nilagay ang ilang bagay. Napansin na ng kanyang mga kapamilya na wala siyang peace. Ang frustration niya naging self-condemnation na. “Bakit ba masyado akong makakalimutin? Nagiging ulyanin na yata ako.” Na-realize niya na hindi na maganda ang takbo ng isip niya, at naisipan niyang i-share kay Lord ang nararamdaman niya, “Lord, bakit ba ako ganito? Ang galing magtago tapos nakakalimot. Ayoko na ng ganito, Lord.” Habang naglilitanya, tila biglang nangusap si Lord at naglambing, “At least, Ako di mo mawawala at never naman kita mami-misplace!”

Oo nga naman! Kuhang-kuha talaga tayo ni Lord at angkop na angkop sa panahon ang Kanyang mga pahiwatig. Sa isang iglap, nakalma ang distress ng nanay at nakaramdam siya ng di mapaliwanag na galak at tuwa. Kaya excited niyang ibinahagi ang nangyari sa kanyang mga kapamilya.

Damang-dama ang concern ni Lord, nagsisi si nanay at na-realize niya na di siya dapat nagpapaapekto sa kawalan ng mga bagay na puwede namang ma-replace. Na-remind din siya na anuman ang mangyari, mawala man ang lahat, di siya mawawalay kay Lord. Sa totoo lang, sa kanyang pagmumukmok, siya itong nawawala sa tamang landas. Pero dahil tapat ang ating Mabuting Pastol, ginuide siya na tigilan ang pagmumukmok at huwag nang mabalisa, at sa halip ay muling magtiwala.